آدنومیوز رحم چیست؟ راهنمای جامع علائم 2025، تشخیص و جدیدترین درمان‌ ها

آدنومیوز رحم، مهمان ناخوانده‌ای در رحم که می‌تواند درد و خونریزی شدید ایجاد کند. این بیماری زمانی رخ می‌دهد که بافت داخلی رحم در دیواره عضلانی رشد می‌کند و باعث ناراحتی‌های مختلفی می‌شود.

منظور از آدنومیوز رحم چیست؟

آدنومیوز رحم یک بیماری زنان است که در آن بافت داخلی رحم (اندومتر) به‌طور غیرطبیعی در دیواره عضلانی رحم (میومتر) رشد می‌کند. این وضعیت باعث بزرگ شدن رحم، درد شدید قاعدگی، خونریزی سنگین و گاهی ناباروری می‌شود. علت دقیق این بیماری هنوز مشخص نیست، اما برخی تحقیقات نشان می‌دهند که التهاب رحم، تغییرات هورمونی و جراحی‌های قبلی مانند سزارین ممکن است در بروز آن نقش داشته باشند.

علائم آدنومیوز رحم چیست؟

آدنومیوز رحم می‌تواند با علائم گوناگونی در زنان بروز کند و گاهی اوقات نیز بدون هیچ نشانه‌ای وجود داشته باشد. با این حال، از شایع‌ترین تظاهرات آن می‌توان به خونریزی‌های شدید و طولانی مدت در دوران قاعدگی اشاره کرد که به آن منوراژی می‌گویند و می‌تواند فرد را مستعد کم‌خونی کند. همچنین، درد شدید و کرامپ‌های آزاردهنده در طول قاعدگی، که به دیسمنوره معروف است و ممکن است به مرور زمان شدت یابد، از دیگر علائم مهم این بیماری است.

برخی از زنان ممکن است درد مزمن لگنی را تجربه کنند که حتی در خارج از سیکل قاعدگی نیز وجود دارد. درد هنگام مقاربت جنسی (دیسپارونی) نیز می‌تواند ناشی از نفوذ بافت آندومتر به لایه عضلانی رحم باشد. در معاینه، پزشک ممکن است متوجه بزرگ شدن و حساسیت رحم شود، اگرچه خود فرد لزوماً این تغییر را احساس نمی‌کند. احساس فشار، سنگینی یا نفخ در ناحیه شکم نیز می‌تواند به دلیل بزرگ شدن رحم ایجاد شود.

خونریزی‌های شدید قاعدگی می‌تواند منجر به کم‌خونی و علائمی نظیر خستگی، سرگیجه و تنگی نفس شود. در نهایت، در برخی موارد، آدنومیوز ممکن است با مشکلات باروری نیز مرتبط باشد. از آنجایی که این علائم می‌توانند با نشانه‌های سایر بیماری‌های زنان همپوشانی داشته باشند، تشخیص دقیق و افتراق آن از سایر اختلالات توسط متخصص زنان اهمیت بسزایی دارد.

عوارض آدنومیوز چیست؟

عوارض آدنومیوز رحم می‌توانند کیفیت زندگی زنان مبتلا را تحت تأثیر قرار دهند. برخی از مهم‌ترین این عوارض عبارتند از:

1. کم‌خونی ناشی از خونریزی شدید: خونریزی‌های طولانی و سنگین در دوران قاعدگی می‌تواند منجر به کاهش سطح آهن در بدن و در نتیجه کم‌خونی شود. علائم کم‌خونی شامل خستگی مزمن، ضعف، سرگیجه، تنگی نفس و رنگ پریدگی پوست است.
2. درد مزمن لگن: درد مداوم در ناحیه لگن می‌تواند فعالیت‌های روزمره، خواب و کیفیت کلی زندگی را مختل کند. این درد ممکن است در طول قاعدگی تشدید شود، اما گاهی اوقات به طور مداوم وجود دارد.
3. مشکلات باروری: اگرچه آدنومیوز لزوماً منجر به ناباروری نمی‌شود، اما می‌تواند احتمال بارداری را کاهش داده و با مشکلات لانه گزینی جنین مرتبط باشد. همچنین، ممکن است خطر سقط جنین را افزایش دهد.
4. درد هنگام مقاربت (دیسپارونی): این عارضه می‌تواند باعث ناراحتی و اجتناب از رابطه جنسی شود و بر روابط عاطفی و کیفیت زندگی جنسی تأثیر بگذارد.
5. اضطراب و افسردگی: درد مزمن و خونریزی‌های شدید می‌توانند منجر به احساس ناامیدی، اضطراب و افسردگی در زنان مبتلا شوند.
6. نیاز به درمان‌های تهاجمی: در موارد شدید، ممکن است برای مدیریت علائم نیاز به درمان‌های تهاجمی مانند هیسترکتومی (برداشتن رحم) باشد که خود با عوارض جراحی همراه است.
7. تأثیر بر روابط اجتماعی و شغلی: درد و خونریزی‌های غیرقابل پیش‌بینی می‌توانند حضور در محیط کار یا فعالیت‌های اجتماعی را دشوار کرده و منجر به غیبت‌های مکرر و کاهش بهره‌وری شوند.

علت به وجود آمدن بیماری آدنومیوز رحم چیست؟

متاسفانه، علت دقیق به وجود آمدن بیماری آدنومیوز رحم هنوز به طور کامل شناخته نشده است. با این حال، چندین نظریه و عامل خطر وجود دارد که ممکن است در ایجاد این بیماری نقش داشته باشند:

1. تهاجم مستقیم بافت آندومتر: یکی از رایج‌ترین نظریه‌ها این است که سلول‌های لایه پایه آندومتر (داخلی‌ترین لایه رحم) به داخل دیواره عضلانی رحم (میومتر) نفوذ می‌کنند. این نفوذ ممکن است ناشی از اختلال در مرز بین آندومتر و میومتر باشد. جراحی‌های رحم مانند سزارین، کورتاژ و برداشتن فیبروم ممکن است این اختلال را ایجاد کرده و خطر آدنومیوز را افزایش دهند.
2. منشاء تکاملی: نظریه دیگر این است که بافت آندومتر در طی تکامل جنینی در دیواره عضلانی رحم قرار می‌گیرد.
3. التهاب رحم مرتبط با زایمان: التهاب پوشش رحم پس از زایمان ممکن است باعث شکستگی در مرز طبیعی بین سلول‌های پوشاننده رحم شود.
4. منشاء سلول‌های بنیادی: یک نظریه جدیدتر پیشنهاد می‌کند که سلول‌های بنیادی مغز استخوان ممکن است به عضله رحم مهاجرت کرده و باعث ایجاد آدنومیوز شوند.

عوامل خطر آدنومیوز رحم چیست؟

1. سن: این بیماری بیشتر در زنان بین 40 تا 50 سال شایع است. این ممکن است به دلیل قرار گرفتن طولانی‌تر در معرض استروژن در مقایسه با زنان جوان‌تر باشد.
2. زایمان: زنانی که حداقل یک بار زایمان کرده‌اند، بیشتر در معرض خطر هستند. بارداری و زایمان می‌توانند باعث تغییراتی در رحم شوند که ممکن است به آدنومیوز منجر شود.
3. جراحی‌های قبلی رحم: هرگونه جراحی در رحم، مانند سزارین، برداشتن فیبروم یا کورتاژ، می‌تواند خطر ابتلا را افزایش دهد.
4. اندومتریوز: وجود اندومتریوز (رشد بافت مشابه آندومتر در خارج از رحم) با افزایش خطر آدنومیوز مرتبط است.
5. شروع زودرس قاعدگی: شروع قاعدگی در سنین پایین‌تر ممکن است خطر را افزایش دهد.
6. چرخه‌های قاعدگی کوتاه: داشتن چرخه‌های قاعدگی کوتاه‌تر نیز ممکن است یک عامل خطر باشد.
7. چاقی: افزایش شاخص توده بدنی (BMI) ممکن است با افزایش خطر مرتبط باشد.
8. مصرف تاموکسیفن: استفاده از داروی تاموکسیفن نیز به عنوان یک عامل خطر مطرح شده است.

انواع آدنومیوز رحم: آیا همه موارد یکسان هستند؟

بسیاری از افراد تصور می‌کنند که آدنومیوز تنها یک شکل واحد دارد، اما این بیماری می‌تواند به اشکال مختلفی در رحم ظاهر شود. شناخت نوع آدنومیوز در انتخاب روش درمان بسیار موثر است:

1. آدنومیوز منتشر (Diffuse Adenomyosis): این شایع‌ترین نوع بیماری است. در این حالت، بافت آندومتر به صورت پراکنده در سراسر دیواره عضلانی رحم پخش شده است. این وضعیت معمولاً باعث بزرگ شدن کلی رحم می‌شود و رحم حالتی کروی و سنگین پیدا می‌کند. درمان این نوع معمولاً دشوارتر است زیرا نمی‌توان یک ناحیه خاص را جراحی کرد.

2. آدنومیوز کانونی (Focal Adenomyosis): در این نوع، بافت آندومتر تنها در یک ناحیه خاص از دیواره رحم رشد می‌کند. گاهی اوقات این تجمع بافت باعث ایجاد توده‌ای می‌شود که به آن “آدنومیوم” (Adenomyoma) می‌گویند. این توده‌ها بسیار شبیه به فیبروم هستند و گاهی پزشکان در تشخیص اولیه آن‌ها را با فیبروم اشتباه می‌گیرند. آدنومیوم‌ها معمولاً راحت‌تر از نوع منتشر با جراحی‌های حفظ رحم قابل درمان هستند.

3. آدنومیوز کیستیک (Cystic Adenomyosis): نوع نادرتری است که در آن حفره‌های پر از خون (کیست) در داخل دیواره عضله رحم ایجاد می‌شود. این کیست‌ها با هر بار قاعدگی خونریزی کرده و درد بسیار شدیدی ایجاد می‌کنند.

گزینه‌های درمانی آدنومیوز رحم: از دارو تا جراحی

 

درمان آدنومیوز رحم بسته به شدت علائم، سن بیمار و تمایل او به بارداری در آینده، متفاوت است. برخلاف گذشته که تنها راه درمان برداشتن رحم بود، امروزه روش‌های متنوعی وجود دارد:

۱. درمان‌های دارویی و هورمونی هدف اصلی داروها، کاهش درد و کنترل خونریزی است، نه حذف کامل بیماری.

• داروهای ضدالتهابی (NSAIDs): داروهایی مانند ایبوپروفن یا مفنامیک اسید اگر یکی دو روز قبل از شروع قاعدگی مصرف شوند، می‌توانند جریان خونریزی و شدت کرامپ‌ها را کاهش دهند.

• قرص‌های ضدبارداری ترکیبی: این قرص‌ها با نازک کردن لایه آندومتر و توقف تخمک‌گذاری، باعث کاهش درد و خونریزی می‌شوند.

• داروهای پروژسترونی: استفاده از قرص‌های پروژسترون با دوز بالا می‌تواند به کوچک شدن نواحی آدنومیوز کمک کند.

• تزریق آگونیست‌های GnRH: این داروها با ایجاد وضعیت یائسگی موقت، باعث توقف کامل قاعدگی و کوچک شدن رحم می‌شوند. این روش معمولاً برای مدت محدود (مثلاً قبل از جراحی یا IVF) استفاده می‌شود زیرا مصرف طولانی‌مدت آن باعث پوکی استخوان می‌شود.

۲. آی‌یو‌دی میرنا (Mirena IUD) یکی از موثرترین درمان‌های غیرجراحی برای آدنومیوز، استفاده از دستگاه داخل رحمی هورمونی (IUD) آزادکننده لوونورژسترل است. این دستگاه با آزادسازی موضعی هورمون، باعث نازک شدن دیواره داخلی رحم شده و خونریزی و درد را به طرز چشمگیری کاهش می‌دهد. برای بسیاری از زنان، میرنا می‌تواند جایگزین مناسبی برای جراحی باشد.

۳. روش‌های کم‌تهاجمی درمان آدنومیوز رحم (بدون برداشتن رحم)

• آمبولیزاسیون شریان رحمی (UAE): در این روش، رادیولوژیست مداخله‌گر، ذرات ریزی را وارد رگ‌های تغذیه کننده رحم می‌کند تا جریان خون به بافت‌های آدنومیوز قطع شود. با قطع خون‌رسانی، بافت‌های بیمار کوچک شده و علائم بهبود می‌یابند. این روش برای کسانی که خواهان حفظ رحم خود هستند اما قصد بارداری ندارند، بسیار مناسب است.

• ابلیشن آندومتر (Endometrial Ablation): در این روش، لایه داخلی رحم با استفاده از گرما یا سرما سوزانده می‌شود. این روش برای آدنومیوز سطحی موثر است اما اگر نفوذ بافت به عمق عضله زیاد باشد، ممکن است کارساز نباشد و حتی درد را بدتر کند (زیرا خونریزی در عمق عضله حبس می‌شود).

• سونوگرافی متمرکز با هدایت MRI (MRgFUS): یک روش نوین و غیرتهاجمی است که از امواج صوتی متمرکز برای گرم کردن و از بین بردن بافت آدنومیوز استفاده می‌کند، در حالی که بیمار در دستگاه MRI قرار دارد تا پزشک موقعیت دقیق را مشاهده کند.

۴. جراحی (درمان قطعی آدنومیوز رحم)

• جراحی برداشتن بافت (آدنومیومکتومی): اگر آدنومیوز از نوع کانونی باشد، جراح می‌تواند فقط بافت بیمار را بردارد و دیواره رحم را ترمیم کند. این روش برای زنانی که قصد بارداری دارند مناسب است، اما خطر عود بیماری وجود دارد.

• هیسترکتومی (برداشتن رحم): تنها درمان قطعی و ۱۰۰٪ برای آدنومیوز، برداشتن رحم است. اگر بیمار تمایلی به بارداری ندارد و علائم بیماری زندگی او را مختل کرده است، این روش پیشنهاد می‌شود. تخمدان‌ها معمولاً حفظ می‌شوند تا فرد دچار یائسگی زودرس نشود.

نقش تغذیه و سبک زندگی در کنترل آدنومیوز رحم

 

اگرچه رژیم غذایی نمی‌تواند آدنومیوز را درمان کند، اما تحقیقات نشان داده‌اند که یک رژیم غذایی ضدالتهابی می‌تواند شدت درد، نفخ و خونریزی را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. از آنجا که آدنومیوز یک بیماری وابسته به استروژن و التهاب است، کنترل این دو عامل کلیدی است.

غذاهایی که باید مصرف کنید:

• منابع امگا ۳: ماهی‌های چرب (سالمون، ساردین)، گردو، دانه‌های چیا و کتان به شدت ضدالتهاب هستند و می‌توانند تولید پروستاگلاندین‌ها (عامل درد قاعدگی) را کاهش دهند.

• میوه‌ها و سبزیجات رنگارنگ: آنتی‌اکسیدان‌های موجود در توت‌ها، اسفناج، کلم بروکلی و هویج به مبارزه با استرس اکسیداتیو در بدن کمک می‌کنند.

• فیبر بالا: مصرف فیبر کافی (حبوبات، غلات کامل) به دفع استروژن اضافی از بدن کمک می‌کند. سطح بالای استروژن می‌تواند علائم آدنومیوز را تشدید کند.

• زردچوبه و زنجبیل: این دو ادویه خواص ضدالتهابی قوی دارند و می‌توانند مانند مسکن‌های طبیعی عمل کنند.

غذاهایی که باید پرهیز کنید:

• گوشت قرمز و فرآوری شده: مصرف زیاد گوشت قرمز با افزایش سطح استروژن و التهاب در بدن مرتبط است.

• کافئین و الکل: این مواد می‌توانند علائم کرامپ‌های رحمی را تشدید کرده و تعادل هورمونی را به هم بزنند.

• قند و شکر مصنوعی: انسولین بالا ناشی از مصرف قند می‌تواند منجر به التهاب بیشتر شود.

• گلوتن (در برخی افراد): برخی از زنان مبتلا به آدنومیوز گزارش داده‌اند که با حذف نان و محصولات حاوی گلوتن، نفخ و درد لگنی آن‌ها کاهش یافته است.

آدنومیوز رحم و یائسگی: آیا بیماری خودبه‌خود خوب می‌شود؟

 

یکی از سوالات رایج بیماران این است که آیا با بالا رفتن سن از شر این بیماری خلاص می‌شوند؟ پاسخ کوتاه بله است. از آنجایی که رشد بافت آندومتر وابسته به هورمون استروژن است، پس از یائسگی و با افت شدید سطح استروژن در بدن، علائم آدنومیوز معمولاً فروکش می‌کند. در دوران یائسگی:

• پریودها متوقف می‌شوند، بنابراین خونریزی شدید از بین می‌رود.

• رحم به تدریج کوچک می‌شود.

• درد لگنی ناشی از سیکل‌های قاعدگی از بین می‌رود.

با این حال، زنانی که در دوران پیش از یائسگی (Perimenopause) هستند، ممکن است بدترین علائم را تجربه کنند، زیرا نوسانات هورمونی در این دوران بسیار شدید است. برای این گروه، مدیریت بیماری تا رسیدن به یائسگی اولویت اصلی است تا از جراحی غیرضروری جلوگیری شود.

تاثیر روانی آدنومیوز رحم: جنبه نادیده گرفته شده

 

زندگی با درد مزمن و خونریزی‌های غیرقابل پیش‌بینی می‌تواند فرسایشی باشد. زنان مبتلا به آدنومیوز اغلب دچار “خستگی مزمن” هستند که فقط جسمی نیست، بلکه روانی است. ترس از “نشت خون” در محیط کار یا مهمانی، اجتناب از روابط زناشویی به دلیل درد (دیسپارونی) و ناتوانی در انجام فعالیت‌های روزمره می‌تواند منجر به انزوا و افسردگی شود. بسیار مهم است که بیماران بدانند درد آن‌ها “در ذهنشان” نیست.

مراجعه به گروه‌های حمایتی، صحبت با روانشناس آشنا به دردهای مزمن و انجام تکنیک‌های ذهن‌آگاهی (Mindfulness) و یوگا می‌تواند در کنار درمان‌های پزشکی، کیفیت زندگی را بهبود بخشد. ورزش‌های ملایم لگنی نیز می‌تواند به آزادسازی اندورفین (مسکن طبیعی بدن) و کاهش گرفتگی عضلات کف لگن کمک کند.

راهکارهای خانگی برای مدیریت درد در لحظه آدنومیوز رحم

 

زمانی که دردهای شدید آدنومیوز شروع می‌شود، علاوه بر دارو، راهکارهای زیر می‌تواند کمک‌کننده باشد:

1. گرما درمانی: استفاده از کیسه آب گرم یا پدهای حرارتی روی شکم و کمر باعث افزایش جریان خون و شل شدن عضلات رحم می‌شود.

2. استفاده از دستگاه TENS: این دستگاه‌های کوچک الکتریکی با ارسال پالس‌های خفیف به پوست، سیگنال‌های درد را قبل از رسیدن به مغز مسدود می‌کنند.

3. ماساژ با روغن‌های گیاهی: ماساژ ملایم شکم با روغن اسطوخودوس یا مریم گلی می‌تواند به کاهش اسپاسم کمک کند (توجه: در روزهای خونریزی شدید از ماساژ عمیق پرهیز کنید).

4. مکمل منیزیم: منیزیم به عنوان یک شل‌کننده طبیعی عضلات عمل می‌کند و می‌تواند شدت انقباضات رحمی را کاهش دهد.

راه های تشخیص آدنومیوز رحم چیست؟

متاسفانه، تشخیص قطعی آدنومیوز رحم تنها از طریق بررسی بافت رحم پس از هیسترکتومی (برداشتن رحم) امکان‌پذیر است. با این حال، پزشکان از ترکیبی از روش‌ها برای تشخیص احتمالی و رد سایر شرایط مشابه استفاده می‌کنند:

1. شرح حال و معاینه فیزیکی:

• پزشک در مورد علائم شما، از جمله نوع و میزان خونریزی قاعدگی، درد، سابقه بارداری و جراحی‌های قبلی سوال خواهد کرد.
• در معاینه لگنی، پزشک ممکن است متوجه بزرگ شدن، حساسیت و یا تغییر شکل رحم شود. با این حال، یافته‌های معاینه فیزیکی به تنهایی برای تشخیص کافی نیستند.

2. تصویربرداری:

• سونوگرافی (Ultrasound): این روش معمولاً اولین قدم در تصویربرداری است. سونوگرافی، به ویژه سونوگرافی ترانس واژینال (قرار دادن پروب سونوگرافی در واژن)، می‌تواند تصویری از رحم ارائه دهد و به تشخیص علائمی مانند بزرگ شدن رحم، وجود کیست‌های کوچک در دیواره رحم و تغییر در ساختار بافت رحم کمک کند. با این حال، سونوگرافی همیشه قادر به تشخیص قطعی آدنومیوز رحم نیست.
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI): MRI یک روش تصویربرداری دقیق‌تر است که می‌تواند جزئیات بیشتری از رحم و دیواره آن نشان دهد. MRI در تشخیص آدنومیوز، به ویژه در مواردی که سونوگرافی نتایج واضحی ندارد یا برای افتراق آن از فیبروم‌های رحمی، بسیار مفید است. ضخیم شدن ناحیه انتقالی (junctional zone) در MRI یکی از یافته‌های کلیدی در تشخیص آدنومیوز است.

3. بیوپسی آندومتر:

• در برخی موارد، پزشک ممکن است برای رد سایر شرایط جدی‌تر مانند سرطان رحم، نمونه‌ای از پوشش داخلی رحم (آندومتر) برای بررسی پاتولوژیک (بیوپسی) بگیرد. با این حال، بیوپسی آندومتر به طور معمول نمی‌تواند وجود آدنومیوز در دیواره عضلانی رحم را تأیید کند.

آیا آدنومیوز رحم باعث نازایی میشود؟

بله، آدنومیوز رحم می‌تواند در برخی موارد باعث نازایی یا کاهش باروری شود. اگرچه بسیاری از زنان مبتلا به آدنومیوز باردار می‌شوند، اما این بیماری می‌تواند از طرق مختلف بر باروری تأثیر بگذارد:

1. اختلال در لانه گزینی جنین: وجود بافت آندومتر در دیواره عضلانی رحم می‌تواند ساختار طبیعی رحم را تغییر داده و محیط نامناسبی برای لانه گزینی و رشد جنین ایجاد کند.
2. التهاب در رحم: التهاب ناشی از آدنومیوز می‌تواند بر عملکرد اسپرم و تخمک و همچنین روند لقاح تأثیر منفی بگذارد.
3. تغییر در انقباضات رحم: آدنومیوز ممکن است باعث انقباضات غیرطبیعی در رحم شود که می‌تواند در انتقال اسپرم و تخمک اختلال ایجاد کند.
4. افزایش خطر عوارض بارداری: برخی مطالعات نشان داده‌اند که آدنومیوز ممکن است خطر عوارضی مانند سقط جنین و زایمان زودرس را افزایش دهد.

با این حال، مهم است که توجه داشته باشید که:

1. شدت تأثیر آدنومیوز بر باروری در زنان مختلف متفاوت است. برخی از زنان مبتلا به آدنومیوز به راحتی باردار می‌شوند، در حالی که برخی دیگر با مشکلاتی مواجه می‌شوند.
2. عوامل دیگری مانند سن، سلامت عمومی و وجود سایر مشکلات باروری نیز در احتمال بارداری نقش دارند.
3. روش‌های کمک باروری مانند IVF می‌توانند به زنان مبتلا به آدنومیوز برای باردار شدن کمک کنند. در این موارد، ممکن است پزشکان قبل از شروع IVF، درمان‌هایی را برای کاهش علائم آدنومیوز و بهبود شرایط رحم توصیه کنند.

تفاوت آندومیوز با آدنومیوز رحم در چیست؟

متاسفانه در فارسی یک اشتباه رایج در تلفظ و املای دو بیماری زنان وجود دارد. بیماری که شما به دنبال تفاوت آن هستید به احتمال زیاد آدنومیوز و اندومتریوز است.

در واقع، “اندومیوز” تلفظ غیردقیق و گاهی املای اشتباه کلمه “اندومتریوز” است. بنابراین، ما در اینجا تفاوت بین آدنومیوز و اندومتریوز را بررسی می‌کنیم:

آدنومیوز (Adenomyosis):

1. در این بیماری، بافتی مشابه بافت پوشش داخلی رحم (آندومتر) به داخل دیواره عضلانی رحم (میومتر) رشد می‌کند.
2. این بافت نابجا نیز مانند بافت طبیعی رحم در طول چرخه قاعدگی ضخیم شده و خونریزی می‌کند، که منجر به بزرگ شدن رحم، درد شدید و خونریزی‌های سنگین قاعدگی می‌شود.
3. در واقع، آدنومیوز یک بیماری درون رحم است.

اندومتریوز (Endometriosis):

1. در این بیماری، بافتی مشابه بافت پوشش داخلی رحم (آندومتر) در خارج از رحم رشد می‌کند.
2. این بافت نابجا می‌تواند در نقاط مختلفی از لگن و حتی به ندرت در سایر نقاط بدن (مانند تخمدان‌ها، لوله‌های فالوپ، سطح خارجی رحم، رباط‌های لگنی، مثانه، روده و غیره) یافت شود.
3. این بافت نابجا نیز در طول چرخه قاعدگی ضخیم شده و خونریزی می‌کند، اما خون نمی‌تواند از بدن خارج شود و منجر به التهاب، ایجاد چسبندگی، درد مزمن و مشکلات باروری می‌شود.
4. در واقع، اندومتریوز یک بیماری خارج از رحم است.

به طور خلاصه، تفاوت اصلی در محل رشد بافت نابجا است:

1. آدنومیوز: رشد بافت آندومتر در دیواره عضلانی رحم.
2. اندومتریوز: رشد بافت آندومتر در خارج از رحم.
3. درمان آدنومیوز در مشهد

سوالات متداول در مورد آدنومیوز رحم (FAQ)

 

۱. آیا آدنومیوز رحم سرطان است یا به سرطان تبدیل می‌شود؟ خیر، آدنومیوز یک بیماری خوش‌خیم است و سرطان نیست. همچنین شواهدی وجود ندارد که نشان دهد آدنومیوز خطر ابتلا به سرطان رحم را افزایش می‌دهد. با این حال، چون علائم آن با سرطان رحم مشابه است، تشخیص دقیق بسیار مهم است.

۲. آیا می‌توان با وجود آدنومیوز رحم باردار شد؟ بله، بسیاری از زنان با وجود این بیماری باردار می‌شوند. اما آدنومیوز ممکن است ریسک سقط جنین یا زایمان زودرس را کمی افزایش دهد. اگر قصد بارداری دارید و مبتلا به آدنومیوز هستید، حتماً تحت نظر متخصص پریناتولوژی باشید.

۳. بهترین زمان برای سونوگرافی تشخیص آدنومیوز رحم چه زمانی است؟ معمولاً بهترین زمان بلافاصله پس از اتمام قاعدگی است، زمانی که دیواره رحم نازک‌ترین حالت خود را دارد و پزشک می‌تواند راحت‌تر ناهنجاری‌های لایه میومتر را تشخیص دهد.

۴. آیا برداشتن لوله‌های رحمی آدنومیوز رحم را درمان می‌کند؟ خیر، بستن یا برداشتن لوله‌ها (توبکتومی) هیچ تأثیری بر آدنومیوز ندارد، زیرا این بیماری مربوط به بافت خود رحم است، نه لوله‌ها.

۵. تفاوت درد آدنومیوز رحم و درد قاعدگی معمولی چیست؟ درد قاعدگی معمولی (دیسمنوره اولیه) معمولاً در روز اول و دوم پریود است و با بالا رفتن سن بهتر می‌شود. اما درد آدنومیوز (دیسمنوره ثانویه) معمولاً با بالا رفتن سن بدتر می‌شود، ممکن است کل دوره پریود و حتی بعد از آن ادامه یابد و اغلب با احساس “فشار” یا “چاقو خوردن” در لگن توصیف می‌شود.

 

جمع‌بندی و مسیر درمان آدنومیوز رحم، اگرچه یک چالش بزرگ برای سلامت زنان است، اما وضعیتی غیرقابل مدیریت نیست. شناخت دقیق علائم، تشخیص صحیح توسط روش‌های تصویربرداری مدرن و انتخاب استراتژی درمانی مناسب (از تغییر سبک زندگی تا درمان‌های پیشرفته پزشکی)، کلید بازگشت آرامش به زندگی شماست. فراموش نکنید که هیچ زنی نباید درد شدید قاعدگی را به عنوان یک بخش “طبیعی” از زندگی خود بپذیرد.

درمان تخصصی آدنومیوز در مشهد تشخیص آدنومیوز رحم نیازمند دستگاه‌های سونوگرافی پیشرفته و تجربه بالای پزشک متخصص است تا آن را از فیبروم و سایر توده‌ها افتراق دهد. برای درمان آدنومیوز رحم در مشهد، می‌توانید به کلینیک پرنیان مشهد مراجعه کنید. این مرکز با بهره‌گیری از جدیدترین متدهای تشخیصی و درمانی (شامل درمان‌های دارویی، IUD گذاری تخصصی و جراحی‌های کم‌تهاجمی) آماده ارائه خدمات به مراجعین محترم است. تیم تخصصی کلینیک پرنیان با بررسی دقیق پرونده پزشکی شما، بهترین نقشه راه درمان را برای حفظ سلامت و باروری شما ترسیم خواهند کرد.